—amma birikmiş ha!—
mayıs ayının bilmemkaçında bebek dükkan burger'e gittik işteki tertiple beraber. yer ufak, talep yüksek, dolayısıyla hem kalabalık, hem rahatsız, hem de sıcaktı. eksiz katıksız nasıl bir mamul ortaya koyduklarını görmek için en basit, "baz" burgerlerinden söyledik. söylemin eyleme dönmesi ise epey bir zaman aldı. aman ne yavaşlık! insanı hammadde esprilerine zorlayan cinsten. neden sonra gelebildi burgerler. hiç de matah değillerdi; garip bir yanık hayvan yağı kokusu sinmiş, herhangi bir iyi özelliği ile öne çıkmayan iri ve yassı et topakları ile karşılaştık. gunün ilerleyen saatlerindeki mide rahatsızlığı, yediklerimin tadının ağzıma gelip gelip durması da cabası. yakın zamanda dönmemek üzere uzaklaştık. şimdilik gbk da gayet işimizi görür...
ilerleyen günlerde (sanırım mayıs'ın 20'siydi) bir dot oyunu daha izledim: punk rock. uzatmayacağım. ergenlik, hormonlar, şiddet ve rock. iyice çalkalayın, dibiniz düşe düşe izleyin.
ps.: bu blog entarisini yazmak için ipod'umdaki wordpress uygulamasını kullandım. daha önce pek elim varmıyordu zor olur diye, demek ki buradan da yazılabiliyormuş.
